مجازی‌سازی چیست؟
فهرست مطالب صفحه
در پاسخ به این پرسش که مجازی‌سازی چیست، باید تعیین کنیم که قصد بررسی این مبحث در حوزه شبکه را داریم. زیرا این اصطلاح یا همان (Virtualization) دامنه کاربرد گستردهای دارد و در حوزه‌های مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
با این وجود طبیعی است که در هنگام پرداختن به این پرسش که مجازی‌سازی چیست، حیطه طرح پرسش را هم مشخص کنیم. پس در نظر داشته باشید که آنچه در ادامه به آن می‌پردازیم، در اصل مجازی‌سازی شبکه یا (Network Virtualization) است که بعضاً به اختصار (NV) نیز خوانده می‌شود. حال پس از طرح این مقدمه بهتر است به سراغ پاسخگویی به اصل پرسش برویم. به‌راستی این اصطلاح چه معنایی دارد و کاربرد آن در حوزه شبکه‌های رایانه‌ای چیست؟
مقصود از مجازی‌سازی چیست؟
معنی این اصطلاح تا حد زیادی از از نام آن قابل حدس است. مجازی‌سازی در اصل به هر فرآیندی که در آن یک همزاد مجازی برای قطعه، دیوایس یا حتی مجموعه‌ای از قطعات فیزیکی ساخته شود، اطلاق می‌شود. به‌نوعی که می‌توان گفت (Virtualization) در اصل یک فعل است و انجام آن یک فرآیند رایانه‌ای رایج! به عنوان مثال مجازی‌سازی یک تلفن همراه بدان معنی است که ما نرم‌افزاری مجازی بر مبنای آن طراحی کنیم که توانایی انجام تمام امور آن را داشته باشد.
حال ممکن است خود این نرم‌افزار مجازی بر روی یک تلفن همراه دیگر اجرا شود یا بر روی چند تلفن همراه همزمان اجرا شود. یا حتی یک تلفن همراه به طور همزمان دو نرم‌افزار مجازی‌سازی تلفن همراه را اجرا کرده و امور مربوط به دو تلفن همراه مجزا را پشتیبانی کند. البته این صرفاً یک مثال بهتر برای درک این اصطلاح است. اما به طور خاص در حوزه شبکه مقصود از مجازی‌سازی چیست؟
آشنایی با این اصطلاح در حوزه شبکه
(NV) یا مجازی‌سازی شبکه فرآیندی است که در آن منابع و پشتوانه‌های فنی یک شبکه با منابع مجازی و غیرواقعی، یا به‌عبارتی نرم‌افزار جایگزین می‌شوند. در حالی که به صورت سنتی، این سخت‌افزارها هستند که توان پردازشی را به نرم‌افزارهای دایر در شبکه کامپیوتری تحویل می‌دهند.
اما مجازی‌سازی شبکه این ساختار و نظم سنتی را برهم می‌زند. در چنین فرآیندی، بسته به نیازمندی‌های کاربر می‌توان چند شبکه فیزیکی را در یک شبکه مجازی نرم‌افزار محور ادغام کرد. یعنی از چند شبکه فیزیکی مختلف یک شبکه واحد ساخت. یا در نقطه مقابل در یک شبکه فیزیکی واحد، چند شبکه مجازی مجزا، مستقل و کامل را اجرا کرد. ایده اصلی این فرآیند وابسته به ایجاد لایه‌ای نرم‌افزاری و مجازی از منابع است که بسته به نیاز کاربر قابل تعریف است.
در پاسخ به این پرسش که مجازی‌سازی چیست، می‌توان به شماتیک فوق اشاره کرد
برای درک ساده‌تر تصور کنید که یک کیس کامپیوتری خانگی در اختیار دارید اما دو کاربر مجزا قصد استفاده از آن را دارند. مجازی‌سازی این امکان را فراهم می‌کند که هر کاربر به صورت جداگانه به این کیس متصل شود و رایانه شخصی مجزای خود را داشته باشد.
در مجازی‌سازی شبکه دقیقاً همین فرآیند در مورد یک شبکه کامپیوتری قابل تصور است! یا در آن روی سکه تصور کنید چند کیس کامپیوتری جداگانه دارید که برای برخی امور به توان پردازشی همه آن‌ها نیاز است. مجازی‌سازی منابع پردازشی این کیس کامپیوتری را بر مبنای یک بستر نرم‌افزاری ابری تعریف کرده و در اختیار شما قرار می‌دهد.
مسئله اصلی و کارکرد مهم این فرآیند، ایجاد لایه جدیدی از منابع مجازی و نرم‌افزاری بر مبنای منابع فیزیکی و حقیقی است.
مثالی تخصصی‌تر برای مجازی شبکه
پس از ترسیم تصویری کلی از مفهوم، بد نیست با مثالی فنی و دقیق‌تر به این پرسش که در حوزه شبکه، مجازی‌سازی چیست، پاسخ دهیم. یکی از مثال‌های ملموس پیاده‌سازی این فرآیند (VLAN)ها هستند. (VLAN) یا (Virtual Location Area Network) یا شبکه مجازی، مکانیسمی که به وسیله آن کاربران یک شبکه سطح‌بندی یا دسته‌بندی می‌شوند. مثلاً شبکه کامپیوتری یک شرکت ممکن است به:
- (VLAN) دپارتمان مالی
- (VLAN) دپارتمان فنی
- (VLAN) دپارتمان روابط عمومی
- (VLAN) هیئت مدیره
- (VLAN) مدیران میانی
یا ده‌ها (VLAN) دیگر تبدیل شود. همه (VLAN)های فوق در یک شبکه فیزیکی واحد تعریف می‌شوند. اما کاربران هر یک از آن‌ها صرفاً به منابع، اطلاعات و ارتباطات مربوط به (VLAN) خود دسترسی دارد. تصور کنید که فضای یک زمین بسیار وسیع به چند مغازه و دفتر کار مجزا تبدیل شود. همه آن‌ها بر روی یک زمین مشغول به کار هستند اما هر کدام مسیر خاص خود را دارد و مشغول به کار ویژه خود است.
البته یک تفاوت بسیار مهم در مورد مجازی‌سازی شبکه وجود دارد. در مجازی‌سازی شبکه مانند بخش‌بندی یک زمین فیزیکی، مرزها و بخش‌های مختلف به صورت دیداری و فیزیکی قابل لمس و مشاهده نیستند. زیرا در واقع این بخش‌بندی‌ها از طریق مجازی‌سازی منابع سخت‌افزاری و تقسیم‌بندی نرم‌افزاری آن‌ها انجام شده است. البته این تنها کاربرد این فرآیند نیست و صرفاً مثالی ملموس از آن بود.
پس از پیاده‌سازی این فرآیند، منابع شبکه دیگر صرفاً بر مبنای قطعات و ساختارهای فیزیکی تعریف نمی‌شوند.
مزایای مجازی‌سازی چیست؟
احتمالاً خودتان هم تا به این نقطه از متن، برخی از مزایای مجازی‌سازی را حدس زده باشید. اما بهتر است یک جمع‌بندی در مورد آن داشته باشیم. پیاده‌سازی این فرآیند در شبکه‌های کامپیوتری به سازمان‌ها امکان دستیابی به پیشرفت‌های قابل توجهی در کارایی، چابکی و امنیت را می‌دهد.
این فرآیند در تلفیقی با ساده‌سازی و خودکارسازی، بسیاری از فرآیندهای اجرایی شبکه را از مرکز داده فیزیکی خارج و به فضای ابری منتقل می‌کند. اتکای به فضاهای ابری به طور قطع مزایای متعددی را برای یک شبکه کامپیوتری به همراه دارد. از جمله:
- کاهش زمان لازم برای راه‌اندازی شبکه از هفته‌ها به روزها
- دستیابی به بهره‌وری عملیاتی بالاتر از طریق خودکارسازی پروسه‌های دستی و غیر خودکار
- توانایی جایگذاری و انتقال حجم کاری بخش‌های مختلف بدون نیاز به تغییرات فیزیکی توپولوژی شبکه
- افزایش ضریب امنیتی شبکه
- تسهیل فرآیندهای توسعه و بهبود شبکه
آیا شبکه کامپیوتری سازمان شما به این تکنولوژی نیاز دارد؟
اصلاً بعید نیست که حتی در حال حاضر نیز این فرآیند در شبکه کامپیوتری که در سازمان شما مستقر است در حال اجرا باشد. اما اگر اطمینان دارید که شبکه شما در حال حاضر به آن نیاز دارید یا حداقل از این لحاظ نیازمند بررسی است، می‌توانید به طور مستقیم با ما در ارتباط باشید.
رادین سیستم با تجربه‌ای غنی در حوزه شبکه آمادگی دارد تا به پرسش‌ها و تقاضای مشاوره در این رابطه پاسخ دهد. برای این منظور کافیست تا به صورت مستقیم با کارشناسان خدمات شبکه مجموعه در ارتباط باشید.